نقد و بررسی باز بارون ...

                             

 لبی پر خنده یعنی آشناییم    سری افکنده یعنی باوفاییم  

 نگاهی گرم یعنی دل نوازیم   زبانی نرم یعنی چاره سازیم 

بنام خدا 

سلام  

خبرنگار ما خبر اهوارده که بالاشهری شعر راست اهکرده اهنهاده داخل وبلاگ...ما هم خو کم الکی نیندم شاعر دعوت موکرده به استودیو بالاشهری۹۰ که شعر به شما بگو پخش زنده...... 

مجری : چه احوالت شاعررررررررر   

یالا کمو معطل بی مکن.... 

شاعر : الحمدالله سلامت وشی  

همی اتگو بس الان ....  

اول از قشم اَگُم و مردان شریف اون  

خوش اخلاقن همه خیله با صورت های خندانیم   

و شهر بعد از اون بُگُم وا اون مردان ایمانی  

همه اهل نمازن و همه شب زنده دارانیم  

که نام اُن هلر اَگُن و با هم آشنایانیم  

و بعد شهر که خوش نامن و به اون درگهان اَگُن 

همه اهل سفرن و همه دریانوردانیم  

و دگه شهر بعد از اون که مهد سیدن اَگُن  

همه خوب و شرافتمند و اسمش رو گیاهدانیم 

و کووی هم یکی دگه از شهرن جزیره 

که مردان جسور اهشه و مثل شیر غرانیم  

و شهر دگه اهشه که رمکان نام اهشه  

صفای قلب مردانش و همه با احسانیم  

و دگه توریان اَته یکی از شهر زیبایش  

که وا فرهنگ بومی سازگار و پایبندانیم 

و شهر کاروان اهشه زکوشه هم نشان اهشه  

زاهل دل عیان اهشه در ای دو شمع تابانیم  

و هسته روستای دگه که به اون گربدان اَگُن 

به انعام و کرم مشهورن و از مجموع خوبانیم 

زنام زینبی بگم به سوی کردوا برم 

حمیری رو جدا بگم و ایشون رو شمارانیم  

زشهر نو حالا اَگُم که نامش باغ بالا اَگُن  

و ای هم به شما بُگُم که شغل همه چوپانیم  

و شهر دگه بگم که نام آشنا اهشه  

و نیکو لهجه ای اهشه که بر الفاظ جریانیم 

به اون ما سوزا اَگُوم و شوزا هم عرب اَگُوت  

و الان خیله از اهلش از جای دگه اسکانیم 

و شهر جی جیان دگه و زیرتر زیرانگ نام اهشه 

و شهر خالدین به به وا ایشون جمله یارانیم 

و طولا هم یکی دگه که اسمی از قلم کفته  

و حالا امگفت وا شما گریز از چنگ نسیانیم  

و یکی که اسمی خیله اَگُن و در ذهنن مشهورن‌ 

و اون اسمی رمچاهن و پذیرای میهمانیم  

و ریگو شهرک دگه که خش آب و هوا اهشه  

خدا رو شکر اگم و زینها جمله شکرانیم 

و بعد از اون مسن اَته که موقع جنگ وودن  

دفاع از عرض ما شاکرد و جانها را بر افشانیم 

و دیرستان یکتا دگه که شهر چهره شادانن  

به هر کس که بگینیم به همدگه شناسانیم  

و شهر شیب دراز اَته و تنبان رو مجاز اَته 

و سهلی همطراز اَته کورزین رو نمایانیم 

در ایجا باید بُگُم از اون شهر که معروفن 

به اون پی پشت اگن هنر از پنجه ریزانیم 

که خیله لنج و کشتی اون از ایشون سازگارانیم 

و دگه لافت اَگُم و از تاریخ اَگُم  

و حکام و امیرانی که از اونشون یادگارانیم  

و طبل از وضع حالش اَگُم ز احوال و مقالش اَگُم  

وا ای شهرسرمایه اَگُم و بر خشکی چوبارانیم  

سلخ اون شهر که آبادن و اون مردان صیادی 

چقد مهارت شوهسته و به جنگ بحر تازانیم  

و ملکی هم یکی دگه و دوربنی همون طرف 

و گوران هم خودی بندر امان از موج و طوفانیم 

و دو تا چاهو شرقی و غربی و بعد از اون سرریگ اگینی  

و بعد از اونجا که اتی به دولابش نگارانیم  

و بعد اتی به کنارأسود و درکو بعد از اون من بعد 

و مرادی هم اته بعد به زیبایی چو مرجانیم  

به کانی هم قدم بنه و با اهلی بکن دیدار  

صفا و صدقشان بسیار و با ایشان مریدانیم 

بدو و دوستکو بگین هیلک با مردمی بنین  

همه اکنن تحسین زانجال بزرگانیم 

یَکَم جلوتر اریم و شهر باسعیدو اگینیم  

و آخر جزیرن ایی گلی بر شاخسارانیم  

ای هم مختصر چیزی که ما مگفت از جزیره  

به خالق همه ایشون شما رو می سپارانیم  

جزیره مسکن ما بود و با هم زندگانی ها  

بسی کردیم و اکنون هم به بالاشهر اسکانیم  

دست حق نگهدارتان....